اکران خصوصی مستند “با من برقص” با حضور جمعی از عوامل اوما فیلم در کارستان بهارستان

به گزارش روابط عمومی اوما فیلم، مستند با من برقص ، به کارگردانی محمد صفا ، اولین رونمایی تخصصی خود با جمعی از هنرمندان اوما فیلم  به سرانجام رساند.

با من برقص» درباره‌ی راحله و فائزه دو دوست صمیمی است. آنها برای کار به شهری جدید نقل مکان کرده اند و باهم زندگی میکنند. راحله که با نابینایی مادرزادی متولد شده است، هیچ درکی از بینایی و روشنایی ندارد. او دائماً به دنبال تجربیات جدید است و آخرین تلاش او یادگیری رقص است. بحران زمانی ایجاد می شود که کاهش بینایی فائزه به دلیل مشکلات ژنتیکی سرعت می گیرد.

در این مراسم مسعود کارگر ، امیر منیری ، تورج کلانتری و مهرداد خاکی از کارگردانان موسسه ی اومافیلم ، میر سعید آقاخانی فیلمساز و سید جمال عودسیمین تهیه کننده ی آثار این مجموعه حضور داشته و به تماشای مستند نشستند .

امیر منیری در توصیف این مستند اظهار داشت : با من برقص همانند شخصیت کارگردانش ، مستندی بسیار عمیق بود که به جای پرداختن به توانایی های ظاهری مثل آشپزی یا زندگی مستقل و کار کردن شخصیت ها ؛ به رابطه ی انسانی آن دو و اختلاف نگاهی که به زندگی دارند توجهی ویژه داشته است.

محمد صفا کارگردان با من برقص در خصوص ایده ی ساخت این مستند بیان کرد : انسان باید بداند چگونه ذهن و افکار خود را تنظیم کند و پرورش بدهد که بتواند در شرایط سخت با ناملایمتی ها کنار بیاید و دنبال کام جویی از زندگی باشد و با تمام فراز و فرودهایی که زندگی دارد بلد باشد از آن لذت ببرد و همه ی این ها در شخصیت راحله ی فیلم نهفته بود و رنج انسانی و فقدان یک عملکرد طبیعی در بدن عموم مردم را در فائزه دریافتم که این دو کنار هم دو دیدگاه متناقض را نمایندگی میکنند و به تصویر میکشند.

میرسعید آقاخانی با اشاره به فضای حاکم در این مستند اظهار داشت : یک زیرزمین مسکونی که بسیار تاریک است ، نور خوبی ندارد و فضای زندگی کوچکی برای کاراکترها وجود دارد و چیزهایی از این دست پتانسیل تبدیل این مستند به یک فیلم غمگین را دارد اما نحوه ی برخورد دو کاراکتر و زیست آن ها در کنار یکدیگر مخاطب را از دلگیری فضا بیرون میکشد و وارد فضای زندگی بخش و امیدوارانه ای می کند.

تورج کلانتری نیز به ابعاد دیگری از این مستند توجه داشت و افزود : وقتی لحظه های به تصویر کشیده شده در این مستند به مخاطب نشان داده میشود ، افراد ناخودآگاه یاد داشته های زندگی خود می افتند که شاید در روزمره کمتر به آن ها توجه کنند و تلاش کاراکترها را برای ادامه ی زیست با عملکرد خودشان در زندگی مقایسه میکنند.

سیدجمال عودسیمین تهیه ی کننده ی اثر نیز دیدگاه خود را در خصوص مستند این گونه بیان کرد : مفهومی که از این کار دریافت میشود شاید این باشد که نسبت تو با زندگی چیست؟ ، زندگی را با تلخی های آن پذیرفته ای یا برای آن مبارزه میکنی؟.. ، من فکر میکنم دو طیف متضاد در این عالم وجود دارد ، آدم هایی که زندگی را پذیرفته اند و با آن معاشقه می کنند یا آدم هایی که در حال جنگ هستند ، البته پذیرش زندگی دلیل بر تسلیم شدن نیست ، تو تلاش کافی را برای ادامه ی زندگی داری اما نوع نگاهی که به زندگی داری از نوع پذیرش است و در این فیلم قضیه ی مبارزه و پذیرش کاملا مشهود بود.

در پایان خانواده ی اومافیلم ؛ سالروز تاسیس مجموعه ی خود را در جمعی صمیمانه جشن گرفتند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]